De voorstelling geeft een blik op de cultuur van de werf op een manier die toegankelijk is voor een breed publiek. Naast herkenbare, grappige anekdotes en traditionele klassieke muziek van het orkest worden teksten van oud-werknemers vertaald door de kinderen met raps en ritmische (body)percussie. Er wordt verbinding gemaakt met de werf van toen en nu.

De verhaallijn, waarin het publiek de cultuur van de werf leert kennen vanuit de ogen van verschillende personages, maakt in de voorstelling verschillende perspectieven zichtbaar. Het verhaal mondt uit in de traditionele tewaterlating ceremonie waarin alle deelnemers tussen de 9 en de 86 jaar, amateur en (semi) professional vanuit verschillende kunstdisciplines samensmelten. Het publiek ervaart de werf van toen en het gevoel van saamhorigheid met alle zintuigen.